Kładziesz się spać. Następnego rana budzisz się wypoczęta, pełna energii.Wstajesz i schodzisz na śniadanie. Jednak nikt się nie cieszy, nie ma uśmiechu na twarzy. Pytasz o co chodzi i dowiadujesz się, że osoba bardzo ci bliska nie żyje. Cały świat się załamuje, jest ci strasznie przykro. Przecież nie rozmawiałeś z nią tak dawno, nie pożegnałeś się nawet, nie powiedziałeś jej jak bardzo ją kochasz i jak bardzo jest ci bliska.
Nie powiedziałeś jej, ze słowa, które mówiłeś podczas waszych kłótni są nie prawdą, że tak na prawdę uważasz że to cudowna osoba, że żałujesz, że tak mało czasu razem spędzaliście i dziękujesz za każdą chwilę spędzaną razem.
Jesteś dla mnie bardzo ważna/y. Kocham cię!
Czasem tak bardzo trudno powiedzieć nam te słowa. Gdy kogoś zabraknie, dopiero wtedy uświadamiamy sobie jak bardzo ktoś jest dla nas ważny, jak ogromną rolę odgrywał w naszym życiu.
Dlatego powinniśmy mówić innym jak bardzo ich kochamy, bo nie wiemy co może stać się kolejnego dania.
Nawet jeśli się pokłóciliśmy i jest nam przykro, starać się jak najszybciej pogodzić.Ważne jest też to, żebyśmy spędzali jak najwięcej czasu razem. Człowiek nie powinien żyć w samotności. Powinniśmy dbać o nasze więzi z innymi ludzi. Musimy pamiętać, ze nikt nie żyje wiecznie i kiedyś w końcu umrzemy. Należy kochać, przecież całe życie na kogoś nie będziemy źli! Nie marnujmy czasu na gniewanie się na kogoś. Mówmy miłe słowa i przytulajmy, a przede wszystkim kochajmy!
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego
A wy jakie macie o tym zdanie?